Джерело: Peter Wieselgren. Völo-Spa hoc est Carmen Veledæ. Londini Gothorum. Ex officinal Berlingiana. 1829.
1 Ore faventes
Accipiatis,
Ordine quovis
Scandiac alumni!
Facta docebo
Соеliferentis;
Carmen anvitum
Quippe recordor.
2 Musa Gigantum
Sum memor ævi
Prisci, et ab illis
Docta magistris.
Ante novenûm
Sum memor orbum,
Quam arboris orbis
Exstitit herba.
3 Temporis Eos,
Quum Chaos; æquor
Tumque earebat
Litore et undis.
Terra nec enat,
Arcuat haud se
Cœlum. Erat оmnе
Pondus inane.
4 Prole Boræa
Astra locantur,
In medioque
Terra сreatur.
Austrifer arces
Montium sincures
Sol viridesque
Elicit herbas.
5 Sol bijugas, quo
Irradiatur
Pallida buna,
Deserit austrum
Postea numquam
Constitit almus
Sol, suа linquens
Atria, numquam
Astra quierunti,
Luna nес errans.
6 Consulit altis
Tum soliis, queis
Sancta sedebat,
Concio Divum.
Noctibus, horis,
Queis nova luna,
Atque diebus
Quadrifidis, quo
Computet annos,
Nomina dicit.
7 Convenit Idâ
Cœtus Asarum,
Erigis a{x}as[1]
Templaque сelsa,
In fabricisque
[Viribus utens
Omnia tentat]
Excoquit aurum,
Armaque pacis
Affabre eudit.
8 Aleâ et illa
Luditur arce,
Aurea namque
Floruit ætas;
Tresque puellæ
Donec adessent
Stirpe gigantum
Fata ferentes.
9 Consulit altis
Tum soliis, queis
Sancta sedebat,
Concio Divûm:
Nunc quis eorum
Numina diva
Redderet æthræ,
Æquori humoquc.
10 Omne sibi quæ
Attrahit, hæc vis
Prima; secunda,
Cui patiendum.
Viribus ora
Sunt data nostra,
Intimâ humoque
Dulce quíescunt.
11 Evocat illas
Lunaque; ventus
Quatuor exstant
His; at eaedem,
Sive furantes,
Sive quietæ,
Seu quatientes,
Sive represssæ.
Aёris illa
Numina dura,
Effera, nimbus
Quæ tenet, astra
Quando minatur;
Vuisque colorans,
Visque novatrix
Numina, coeli
Quac tenet aër,
Enumeravi.
12 Numina terra
Haec tenet: illud,
Quod bene jungit,
Quodque susurrat
Fontibus, et quod
Floribus exstat,
Quercubus et quod
Dulce sub umbris
Cortice tectum
Carmina cantat.
13 Jam referenda
Numina aquarum,
Inde ab eo, quod
Dormit in una
Terra, ad apertum,
Monte relicto
Quod mare quærit,
Arva pererrans.
14 Huc referenda:
Stilla quieta,
Fluminis æstus,
Quæ petit astra
Unda, sepulchra
Quæque pererrat,
Gutta rosarum
Splendida, turbo,
Unda nivosa
Et glacialis,
Quam vehit aiâ
Horrisonante
Magna procella.
Tempus in оmne
Numina in undis
Commemoranda.
15 Cælitus ignis
Nunc venit, Asæ,
Tres, amor et vis
Queis, veniebant.
Litore, quod jam
Exstitit, adsunt
Ascur et Embla
Numine at orbi.
16 Non animantes
Mente carebant,
Sanguine, gestu
Atque colore.
His animum Odin
Dat; rationem
Hœnir;. et addit
Organa Lodur.
17 Fraxinus exstat;
Hæc Spatii arbor.
Sidera tangit
Lacteum et orbcm.
Hinc petit imber
Vallem; et obumbrat
Frondea semper
Temporis undas.
18 Inde рuellæ,
Quas tegit umbra,
Omne scientes
Egrediantur.
Tres moderantes
Quod fuit, est et
Fiet; in ære
Carmina sculpunt.
Jura ferentes,
Qui moriantur
Constituunt et
Fata ministraut.
19 Est memor, ætas
Aurea quando
Deficiebat,
Musa: ter ustum
Quum fuit Aurum
Sole sub almo,
Viscere terræ
Erutum ab imo.
Vivit id usque
Tempora nostra.
20 Numus et audit,
Quo venit hospes;
Numen et istud,
Quod bona spondet,
Fascinat ursos,
Edocet artes,
Semper amatum a
Gente maligna.
21 Consulit altis
Tum soliis, queis
Sancta sedebat,
Concio Divûm,
An sibi detur
Pœna benignis,
Aut semel ultis
Aut daretur?
22 At jaculatur
In populos tum
Odin; et illa
Prima sub astris
Pugna. Fatiscit
Murus Asarum;
Sub pede Vanûm
Surgit arena.
23 Consulit altis
Tum soliis, queis
Sancta sedebat,
Concio Divûm:
Cur neget orbi
Sol radios; cur
Luna gigante
Occidat аtrо?
24 Tum capit ira
Sæva Thoronem.
Ille quiete
Nullus inaudit
Jurа soluta,
Pacta negata,
Sanctaque cuncta
Vincula fracta.
25 Seit quoque Musa,
Quâ tegat Heimdal
Arbore cornu;
Fons sub eadem
(Cœliferentis
Lumen) inundat
Omne, citata.
Percipitisne?
26 Sola sedebat
Quæ sapit; illam
Advenit Odin.
"Quare rogando
Sollicitabis?
Omnia novi.
Novi, oculum quo
Fonte tegebas.
Poculo eodem
Lumine Mimer
Utitur, оmnеm
Solis ad ortum.”
Percipitisne?
27 Huic dedit Odin
Spintera et aurum;
Carmina sacra
Reddidit illa:
(Nam super orbes
Lumina volvit)
28 "Agmina quærunt
Valkyriarum
Eminus arva
Læta Deorum.
Fata futura
Parca gubernans
Advenit, acri
Ense corusca;
Tela vibrantes,
Agmine denso,
Valkyriæque
Hancce sequuntur.”
29 Balderis ictum
Odine nati,
Musa videbam
Sanguine sparsi.
Valle vigebat
Antea Viscum,
Quod suреr arvo
Exstitit insons.
30 Germine ab isto
Missile factum
Hoederis (ipsa
Verba nefanda!)
31 Balderis ultor,
Frater itemque,
Bis modo solem
Viderat almum.
Non lavat ora,
Pectine nullo
Utitur ille,
Baldere inulto.
Damnaque coeli,
Vescere terræ,
Frigga dolebat.
Percipitisne?
32 Visus ab illa
Locho malignus;
Isse ligatur
Luco in aquoso.
Anxia Sigyn
Adsidet, illum
Commiserescens.
Percipitisne ?
33 Amnis ad ortum
Solis inerrat
Valle veneni;
Volvit et enses,
Theсa vocata.
Versus et arctos
Emicat Ædes
Rupis opacæ.
Versus et austrum
Sole propinquo
Brimer, Asylum,
Lucis, inardet.
34 Arx procul ignem
Solis, in ora
Mortis; in axem
Ostia vergunt,
Pureque stillant
Porro fenestræ.
Ædificata est
Anguibus ædes.
35 Flumine euntes
Musaque cernit
Fædifragos, queis
Sica erat, uxor
Queisque aliena
Infatuata.
Membra Dracoque
Mordet; eisdem
Vescitur ursus.
Percipitisne?
36 Sole sub orto
Condit opaca
Silva Luporum
Hem! genitricem.
Maximus olim
Exedet ipse
Denique lunam,
Horridus artûs.
37 Is saturatur
Morte. Deorum,
Sanguine sedes
Spargit. Ut ante,
Postea nullus
Sol nitet; aura
Fitque nociva.
Percipitisne?
38 Colle sonora
Pulsat et ales
Fila, gubernans
Numina sylvæ;
Sed super ilium
Silva canora
Consonat, ales
Purpureusque.
39 Aurcus ales
Excitat omnes
Arce cubantes
Odinis alta.
Voce sed ater
Gallus in antris
Succinit Helæ
Horrisonante.
40 Garmur humoque
Latrat in ima;
Vincula rumpet
Omnia ruens.
Plurima Musa
Scit; videt usque
Fata Deorum et
Ultima bella.
41 Sanguine Frater
Fratris inunetus;
Vincula stirpis
Nulla eoluntur.
Sæcula dura
Sunt, stupra multa,
Bellaque, scuta
Scissa, procellæ
Atque homicidæ,
Donec Olympus
Corruit; haut tum
Parcitur ulli.
42 Volvitur æquor,
Orbis inardet,
Gialare, соrnu,
Intonat Heimdal
Æthera scindens.
Nunc caput istud
Mimeris Odin
Consulit impos.
43 Contremit Arbor,
Non ruit, orcum
Quando solutus
Locho rеlinquit.
[Сontremit orcus
Horridus umbris,
Quemque repente
Exedet ignis].
44 Fax oritur jam
Dira cometæ;
Hesperus ævi,
Cymbaque mortis.
Æquor, (hic anguls
Orbis) anhelat;
Concinit undis
Ales ad ossa.
45 Eurus arantes
Æquora natos
Muspele pellit;
Locho gubernat.
Quem comitatur
Effera turba,
(Соelitus ignes,
Flammæ et ab orco).
46 Nunc quid Olympi
Numina et Orbis?
Saxa tremiscunt.
Concio Divúm
Consulitю Ima
Terra gemiscit,
Conscia finis.
Percipitisnу?
47 Ignis olympi
Rex venit austro,
Solis et instar
Concutit ensem.
Rupeque scissa,
Silva ruit, gens
Competit orcum.
Et polus hiscit.
48 Adgeme rursus
Hlina, lupo quum,
Odin inhæret
Prœlio atroci.
(Surturus illum,
Quo Bele cæsus,
Tum necat) Odin
Nam perimetur.
49 Armipotente
Odine natus
Vidarus hostem,
Stirpe gigantum,
Sistit,et ensem
Corde recondit.
Odin inultus
Non moriatur.
50 Emicat heros,
Hlodine natus,
Monstra retrudens.
Odinides jam
Enecat anguem
Orbis, in orbe
Ultimus heros.
Tres modo passus
Ter fugit anguem
Fiorgyne natus,
Dum sine menda
Nutet uterque.
52[2] Sol tenebratur
Terra marique
Sidit et astra
Clara fugantur.
Corripit ignis
Arborem, ubi astra
Poma; præumbrat
Sidera furnus.
"Latrat ….”
52 Exsilit undis
Altera terra
Illa virebit
Tempus in оmne.
Hic jungа linquit
Rivus, et ales
Pendet оdоrans
Æthere pisces.
53 Convenit Ida
Concio Asarum
Colloquiturque
De angue marino,
[Dequc patratis],
Summus Asarum
Quæ docuisset
Ante, recordans.
54 Nunc quoque miræ
Inveniuntur
Gramine tectæ
Forte tabellæ
Quas tenuissent
Tempore primo
[Divaque proles
Multiplicantis]
55 Nil sere. Flavent
Nunc tamen arva.
Occidet angor;
Balder adibit; -
Balder et Hœder,
Gratus uterque
Omnipotenti.
Percipitisne?
56 Ecce piatus
Acriter Ноenir!
Nunc ibi Fratrum
Juncta tenebunt
Regna Nepotes.
Percipitisne?
57 Clarior ipso
Sole renidet
Gimle. Refulgent
Aurea tecta.
Hic bonus omne
Vivet in ævum
Atque fruetur
Sorte beata.
58 [Nunc venit atque
Judicat оmnеs,
Qui super astris
Jurа gubernat.
Mitigat hostes
Constituitque
Ipse futuræ
Prœmia Vitæ.]
59 Ater et anguis,
Emicat; atrox
Æthera scindens
Rupit ab orco.
Qui sibi dentur,
Hos levat alis;
Aufugit et jam
Volvitur umbris.
Примітки:
[1] У виданні затерто частину слова. – Ілько Біленко-Шумахер.
[2] У виданні допущено помилку, адже це строфа 51. – ІБШ.